Bu şiir ilk kez bu internet sitesinde (buzdokuz.com) yayımlanmaktadır. Alıntılarda kaynak göstermek için bu sayfanın bağlantısı kullanılmalıdır.

Bilgehan Tuğrul

nişan al
çıkar parmağımdan yüzünü
içini içinde istemediğin için
içimi böğür
geçit ver dinime dininde

kafamın tasıyla yıkan
çıkarken suyu boğ morart
ölüm çizgilerini doğra jülyen
eşittir
benim de senin tanrını yarattığım evren

kelebeklerimin peygamberlerini
şakaklarından vurdular
kıpırtılarım morgda
umarım hortlar

saçlarım saçıldı kaldırımlarına
taşların kanseri yendi
benden aldığı perukla

vasiyetim sakız fallarına bölünmüş vaziyette
dizelerim musalla taşında
organlarıma susamış şairlerinin sunumunda

göz kapaklarıma binmek isteyenlerin sırada
kaşlarımı sürmek için mayın tarlalarına
irislerimipatlatacaklarmış
cennetimi zebralaştırmak adına
göbek deliğimde yaşayan tahtaları çarmıha gerip
cesetlerinden her çağa uygun ev inşa edeceklermiş
içimden içlerine
geçitsiz

kaloriferli mağaralarımda
gorillerimin dillerini eritip
evrimime ihanet etmek
bıyıklarımı boğazından
kesmediğim
yakın plan resmimi gişe filmlerinde afiş diye göstermek
afişe etmek beni
adımı yanlış yazmak ve
adlarının puntolarını ağzıma sokup
beni kusturmak istiyorlar
nefret
nefesi çekilip boğulan denizkızına burnundan verilmiş et
bana bunu yazdıranlar kızartıp onu da yiyecek

bitecek dizelerim
alnımın eğik çizgilerinden önce
tetiği çekmeden vuracağım seni
üst kirpiklerim alt kata inince.